About my career in education.

As a young girl I knew I wanted to be a school teacher, and that is how it went. Being Roman Catholic and with no Catholic teacher training college in Groningen, I was sent to a boarding school in Steenwijkerwold, where I got my teacher certificate. Getting my first job turned out to be quite easy. In 1959 there was an enormous shortage of teachers. At one point three heads of Roman Catholic schools were knocking on my parents’ door. I opted for the Ludgerus (Sacred Heart) School, a school for girls and boys. But my class had only boys in it. I worked there for twelve years and enjoyed my teaching job very much.

In 1971 I became a mother. In primary education part-time work was not possible in those days. Before long the principal of the Roman Catholic Martinus Mavo was on my doorstep. They too had a great shortage of teaching staff. We made arrangements at home for the baby so that I could start my career as a History teacher at the Mavo. Simultaneously I started my study for History teacher. I was very happy at the Mavo and continued teaching there for twenty years. Every school year I was a class teacher for one of the forms. I considered it my most important task to teach pupils how to study and thus increase their confidence and pleasure in learning.

After twenty years this career came to an end. My school merged with Sint Maartenscollege and I had to say goodbye to many colleagues who could retire because of their advanced age. I was eight months too young to retire! But the transition went smoothly. I felt like a fish in water at Sint Maartens’. I was class teacher again and taught exciting classes about the ‘past imperfect’.

After a beautiful farewell-party in the year 2000, as Her Majesty with a proper Queen’s Speech, I retired. Pupils sometimes asked me if they could call me by my first name. My answer always was: ‘One does not address H.M. by her first name!’

I never had to write a letter of application. I was always asked for a job. I can look back on a wonderful educational career.

A visit from the school inspector!

When I was teaching my first primary school class (56 boys!), we got a visit from the school inspector. He opened the door, looked around the room, said: ‘Oh, I see…’ and left. I went after him and urged him to come into my classroom. I said: ‘My pupils are literally up against the walls. This is maltreatment of both children and teacher. I will file an official complaint with the union.’

After the Christmas break my class was split in two.

Goodbye Martinus Mavo and Hello Maartenscollege.

All the colleagues of Martinus Mavo organized a farewell-party for the pupils. It turned out to be a roaring event.

Back home I discussed the options I had. My daughter came up with the idea of a Tina Turner impersonation, since I had done that informally at home. I suggested it to the organizing committee. They reacted with enthusiasm. Next day there was a large poster of Tina Turner on the front door of the school: COMING SOON TO THIS THEATRE!

I was scheduled for the grand finale. I practiced seriously with my daughter. I dressed and was made up like Tina Turner; a sexy miniskirt which my husband came up with and a ditto blouse I already had. Somebody waved a banner: ‘Mum, you are the best!’ quoting Tina Turner. My performance was a great success. Back at Maartenscollege the word had got around: my students wanted to see my act too. But I never repeated it. Never repeat your finest performance!. Ex-pupils sometimes remind me of that evening. Sweet memories.

Mijn loopbaan in het onderwijs

Al heel jong wist ik,dat ik schooljuffrouw wilde worden. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat ik katholiek was en er geen R.K. Kweekschool (nu Pabo) was in Groningen, ging ik naar kostschool in Steenwijkerwold. Daar haalde ik mijn lagere akte en de hoofdakte.
Mijn eerste baan had ik zeer snel. Er was in 1959 een groot tekort aan leerkrachten. Er stonden op een gegeven ogenblik 3 hoofden van R.K. Scholen voor mijn ouderlijk huis. Ik koos voor  de Ludgerusschool
(H. Hartschool). Het was een jongens- en meisjesschool. Mijn klas was een jongensklas. Aan die school heb ik  12 jaar gewerkt. Zelfs met 56 leerlingen in een lokaal voor 30 l.l. ! Na de kerstvakantie werd er gesplitst. Maar ik heb er met plezier gewerkt.

In 1971 kreeg ik een dochter. In deeltijd werken kon niet in het basis onderwijs. Al gauw stond de directeur van de R.K. Martinus Mavo op de stoep. Ook daar was een groot tekort. Dus regelden we thuis alles voor de baby en ging ik naar de Mavo om geschiedenis  te geven. Tegelijkertijd  ben ik de opleiding gestart. Het beviel op de Mavo zo goed, dat ik er 20 jaar gewerkt heb. Elk jaar een mentorklas om te begeleiden. Daarvan was het belangrijkste doel:de kinderen te leren studeren en zo meer zelfvertrouwen te krijgen en plezier in leren .
Na 20 jaar kwam er een einde aan. Er volgde een fusie met het Maartenscollege. Ik moest veel docenten uitzwaaien, die vanwege hun leeftijd met pensioen konden. Ik kwam 8 maanden te kort! Maar alles is erg meegevallen. Ik voelde me op het Maartens als een vis in het water. Natuurlijk weer mentor en spannende lessen geven over de O.V.T. (onvoltooid verleden tijd).
Na  een schitterend afscheid in 2000 als Hare Majesteit compleet met troonrede, ben ik gepensioneerd. (Kinderen vroegen wel eens ,mogen we U bij de voornaam noemen? Ik antwoordde dan “een H. M. noem je  niet bij de voornaam!”)
Ik heb nooit een sollicitatiebrief hoeven te schrijven. Steeds werd ik gevraagd.
Ik kan terugzien op een heerlijke tijd.

Inspectiebezoek op de basisschool!

Wat te doen? Toen ik een eerste klas had op de lagere school (nu groep 3 basisschool) van 56 l.l. (allemaal  jongens) kwam de inspecteur zelf kijken. Hij deed de deur open, keek om de hoek en zei: ” Oh ik zie het al!” Boem …….de deur dicht en hij ging weg. Maar ik bedacht me niet en vloog hem achterna. Halverwege de trap haalde ik hem in en  ik zei: “u moet eens binnenkomen! De l.l. zitten bij het bord omhoog. Dat is mishandeling van l.l.en de juf!  Ik maak er werk van bij de vakbond.” Enfin de klas was na de Kerst gesplitst.

Afscheid van de Martinus Mavo en een frisse start op het Maartenscollege

Allle collega’s van de Martinus Mavo boden de l.l.een afscheidsfeest  aan. De leraren verzorgden het feest. Nou, dát  hebben we geweten. Het zou een daverend feestworden! Ik besprak het thuis. Wat moest ik doen? Mijn dochter wist het antwoord. Jij kunt  Tina Turner playbacken. Dáár had ik niet aangedacht. Dat had ik thuis vaak gedaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik meldde het bij de feestcommissie. Ze waren enthousiast. De volgende dag hing er op de voordeur een grote poster van Tina Turner. “WORDT VERWACHT IN DIT THEATER!”

Ze planden me als slotact . Ik heb ijverig o.l.v. mijn dochter geoefend. Een pruik was gehuurd, hoge hakken geleend van de vrouw van een collega, een  gewaagd rokje bedacht door mijn man, een bloesje had ik zelf. De make-up werd verzorgd door een collega. Een spandoek was gemaakt door een vriend. “Mam, you are the best!” Uit een song van Tina Turner. Tenslotte: het optreden was een groot succes! Ik leek sprekend op Tina. De l.l. drongen op naar het podium (nét echt).Enfin, toen ik op het Maartens kwam, was het daar al bekend en mijn l.l. wilden een optreden. Maar dat heb ik nooit weer gedaan. Eén keer is leuk, dat moet je niet nóg een keer doen. Oud-leerlingen spreken me er zelfs nu nog wel eens op aan, maar het is bij die ene keer gebleven.